Na szczycie Golgoty żołnierze w brutalny sposób zdarli z Ciebie, Panie Jezu, szaty. Św. Jan, umiłowany Twój uczeń, opisuje w swojej Ewangelii, że szaty podzielili na cztery części, po części dla każdego żołnierza, a o tunikę, Twoją suknię, rzucili losy, do którego z nich ma ona należeć. I umiłowany uczeń dodaje znamienny szczegół, że tunika nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu.

Może w momencie, gdy bezduszni oprawcy wyciągnęli swoje ręce, aby zedrzeć z Twojego poranionego ciała Twoje własne ubranie, przed oczami Twoich wspomnień pojawił się domek w Nazarecie, gdzie Maryja, Twoja Najukochańsza Matka, w blasku ustawionych przez Józefa świec lub oliwnych lamp, własnymi rękami szyła dla Ciebie ubrania i ze szczególną miłością tkała piękną długą tunikę. Józef i Maryja pragnęli w ten sposób wyrazić, że okrywają Cię swoją miłością, szczególną czcią, i rodzicielską czułością.

Choć teraz odarto Cię z szat, to godności, szacunku i piękna, którymi obdarzyli Cię Maryja z Józefem nikt, żadna ludzka złość nie jest w stanie Ci odebrać.