Choć w Ewangeliach nie zanotowano ani jednego słowa Twojego Opiekuna, Panie Jezu, św. Józefa, to czyż możliwym jest, aby przez lata życia a zwłaszcza wspólnej pracy, nie otworzył przed Tobą tajników swego męskiego i ojcowskiego serca, skoro znali je nawet Apostołowie?

Przyjęcie krzyża przez Ciebie, zgoda na niego, dokonała się już podczas nocnej modlitwy w Ogrójcu. Tam, zmagając się ze słabością ludzkiej natury; z lękiem, chęcią uniknięcia cierpienia, doświadczyłeś umacniających nawiedzin anioła, który może też Tobie powiedział: „nie bój się przyjąć”, podobnie jak Twojemu Opiekunowi, Józefowi, kiedy jego serce i umysł nie mogły pojąć brzemienności Twojej Matki, Maryi.

Słowa anioła, jasne poznanie woli Bożej pomogło Józefowi przyjąć Maryję, swą Małżonkę, z Tobą, Zbawicielem, poczętym pod Jej sercem. Teraz Ty, pocieszony i umocniony obecnością anioła w straszną noc Ogrójca, przyjmujesz krzyż, który jest nie tylko narzędziem męki, ale staje się znakiem zbawienia.